Castratie

Sam en Moos zijn beide balloos

Sam en Moos zijn inmiddels allebei gecastreerd. In eerste instantie is Moos onder het mes gegaan om een rangorde te creeëren met Sam boven Moos. Sam is altijd al het baasje geweest en Moos wilde zich niet onderwerpen, wat voor veel onrust zorgde. Na een periode van 6 maanden om het lijf aan de (ontbrekende) hormoonproductie te laten wennen kunnen we vaststellen dat Moos inderdaad rustiger is geworden.
Omdat Sam echter erg fel bleef hebben we in overleg met de trainer en de dierenarts besloten om ook Sam te laten castreren. Dit om de scherpe kantjes naar Moos toe er af te halen, maar tevens komt hier voor Sam nog bij dat het met zijn OCD niet wenselijk is dat hij zich voortplant. Fijne bijkomstigheid is dat ze eindelijk van de chronische voorhuidontsteking (overal groene druppels) af zijn.

Wat?
Castratie is het verwijderen van de testikels en bijballen. Zowel zaadproduktie als hormoonproduktie worden hierdoor stopgezet.

Wanneer?
In principe kan de reu gecastreerd worden zodra hij volwassen is, echter indien er geen dringende reden is om dit te doen, is het niet noodzakelijk. Als er echter sprake is van vervelend gedrag, zoals overmatige felheid ten opzichte van andere reuen, een chronische voorhuidontsteking of het zogenaamde "rijden" op andere honden of misschien op mensen, kan castratie nog wel eens een oplossing zijn.

Hoe?
Meestal zult u uw reu 's ochtends bij uw dierenarts moeten brengen. De hond is dan nuchter, maar mag wel hebben gedronken. Als eerste wordt dan gecontroleerd of uw hond in goede gezondheid verkeerd. Er wordt o.a. naar het hart geluisterd, in verband met de narcose. Naar aanleiding van het gewicht wordt de hoeveelheid narcosemiddel bepaald en ingespoten. Sommige dierenartsen geven de voorkeur aan een gasnarcose. Als uw hond onder narcose is, wordt eerst wat vacht weggeschoren op de plek tussen de penis en het scrotum. Na zorgvuldig wassen en ontsmetten wordt op die plaats een kleine incisie gemaakt, waardoor de testikels naar buiten worden gedrukt. De zaadleiders en bloedvaten worden afgebonden en de testikels, inclusief de bijballen worden verwijderd. Als laatste wordt de incisie met enkele hechtingen gesloten, deze zijn zelfoplossend of worden na ongeveer tien dagen door de dierenarts verwijderd.

Gecastreerd, en nu?
Eigenlijk niets. De dag van de operatie zal uw hond nog wat suffig kunnen zijn, maar de dag erna zal hij waarschijnlijk weer gewoon de oude zijn. Let wel op dat uw hond niet te vaak aan de wond gaat likken, omdat deze anders kan gaan ontsteken. Als uw hond echt veel likt, kunt u hem bijvoorbeeld een T-shirtje aantrekken of een speciaal postoperatief Petshirt (een soort zwempakje). Als de hechtingen zijn opgelost/verwijderd, is uw hond weer als vanouds.